هیچکس از اول فرشته نبوده عزیز دلم

با ضعف و بیحالی شروع میشه، بعد دردِ پشت شونه ها. شاید ماه ها از درد به خودشون پیچیده باشن که آخرش دو تا برجستگی سفید رنگ از پشت شونه هاشون بیرون زده باشه، شاید سالها طول کشیده باشه تا این دو تا برجستگی کوچولو بشن بال و یه فرشته بسازن. امشب وقتی که کلی بهونه گرفتم و حرفایی زدم که ناراحتت میکرد و تو فقط کنارم موندی، اون برجستگی های سفید پشت شونه هات رو دیدم. داری فرشته میشی عزیز دلم.

شما هم یه دوست دارید که اسمش مریمه و گیسو هاش کمنده؟

مریم ازم پرسید در چه حالی و دیگه اون تعارفات قدیم، که فکر میکردم به روش نیارم چقدر خوشبختم که مبادا دلش بشکنه و بعدش اون برام متاسف شه که خیلی بدبختم رو کنار گذاشتم. گفتم روزای طاقت فرسای شیرینی رو میگذرونم، گفتم از خستگی نفسم بند میاد و با خنده میافتم روی تخت. آره دختر. من خیلی خوشحالم و میخوام به اندازه همه روزایی که به بقیه حس ترحم داشتی، اینو بدونی